آیا انرژی گازی را می توان یک انرژی سبز دانست؟
یک مقررات گذاری جدید در اتحادیه اروپا آتش اختلافات حول انرژی گازی را برافروخته است.
گروه سرمایهگذاری پایدار، گروه سرمایهگذاران نهادی تغییرات آب و هوایی (IIGCC) اخیرا با انتشار نامهای سرگشاده به نمایندگان کشورهای عضو اتحادیه اروپا و اعضای پارلمان، خواستار حذف گاز از سیستم طبقهبندی سرمایهگذاری سبز اتحادیه اروپا شد. عضویت IIGCC شامل بیش از 370 سرمایه گذار است که بیش از 50 تریلیون یورو را در AUM نشان می دهد.
طبقه بندی اتحادیه اروپا بخشی از برنامه اقدام اتحادیه اروپا برای تامین مالی پایدار است که توسط گروه کارشناسان فنی اتحادیه اروپا در زمینه تامین مالی پایدار (EU TEG) ایجاد شده است.طبقهبندی یک سیستم رده بندی است که امکان دسته بندی فعالیتهای اقتصادی را فراهم میکند که نقشهای کلیدی را در کمک به حداقل یکی از شش هدف تعریفشده زیست محیطی ایفا میکنند، که با کاهش تغییرات اقلیمی و سازگاری با تغییرات آب و هوایی شروع میشود، و هیچ آسیب قابل توجهی به اهداف دیگر وارد نمی کند.
در حالی که گاز و انرژی هسته ای اغلب به عنوان منابع انرژی در حال گذار در نظر گرفته می شوند که برای تسهیل گذار از انرژی مبتنی بر فسیل به یک سیستم انرژی سبزتر مورد نیاز هستند، چندین گروه متمرکز بر پایداری هشدار دادهاند که گنجاندن آنها در طبقهبندی میتواند هدف سیستم طبقهبندی را تضعیف کند و نگرانیهای مربوط به سبزشویی را باز گرداند.
در اوایل ماه جاری، کمیسیون اروپا اعلام کرد که رایزنیها در مورد گنجاندن گاز و انرژی هستهای به عنوان مناطق سرمایهگذاری سبز تحت سیستم طبقهبندی اتحادیه اروپا آغاز شده است.
در حالی که کمیسیون گفت که این منابع انرژی تنها در شرایط سخت در طبقه بندی قرار می گیرند، قانونگذاران برخی از کشورهای عضو، مانند آلمان و اتریش، به شدت با گنجاندن آنها مخالفت کردند.
در نامه سرگشاده، IIGCC مخالفت خود را با گنجاندن گاز در طبقهبندی بیان میکند و چالشهایی را که برای سرمایهگذاران ایجاد میکند، برجسته میکند، زیرا هدف آنها هدایت سرمایه به سمت فعالیتهای زیستمحیطی پایدار و دنبال کردن اهداف سرمایهگذاری صفر خالص است. سرمایه گذاران نوشتند:
“هدف اساسی طبقه بندی این است که سرمایه را به سمت فعالیت های اقتصادی هدایت کند که کاملاً با تعهد اتحادیه اروپا به بی طرفی آب و هوا تا سال 2050 و کاهش انتشار گازهای گلخانه ای تا 55٪ تا سال 2030 سازگار باشد. علاوه بر این، مسیر صفر خالص آژانس بینالمللی انرژی تا سال 2050 روشن است که تقاضا برای گاز طبیعی باید تا سال 2030 به میزان 8 درصد کمتر از سطح سال 2019 و تا سال 2050 به میزان 55 درصد کاهش یابد. نیروگاه های گازی موجود نیز باید تا سال 2035 متوقف شوند. به زبان ساده، هیچ بودجه کربنی برای سرمایه گذاری های جدید در گاز طبیعی وجود ندارد.”
مطالعه بیشتر : توسعه پایدار و اهداف ۱۷ گانه آن چیست و چه اهمیتی دارند؟
نوشته شده توسط: Mark Segal | Jan 12, 2022
منبع: esgtoday