نحوه مدیریت تامین کنندگان در عصر ESG
روابط با تامین کنندگان بسیار مهم است. تامین کنندگان و مشتریان به یکدیگر وابسته هستند و مشکلات تامین کننده میتواند به طور قابل توجهی فعالیتهای تجاری را مختل کند. با توجه به اینکه شرکتهای بیشتری در سراسر جهان به Scope 3 (زنجیره تامین) در استراتژیهای ESG خود میپردازند، با این پرسش و چالش روبرو میشویم:
آیا باید با تامینکنندهای که عملکرد ضعیفی دارد به کار ادامه دهیم یا به دنبال تامینکننده جدیدی باشیم؟
نشانههایی که زمان پایان دادن به رابطه با تامین کننده است
مانند هر رابطهای، شرکا همیشه انتظارات را برآورده نمیکنند، و انتخاب اینکه آیا اجازه دهیم اشتباه تامینکننده از بین برود یا فوراً اقدام کنیم، میتواند دشوار باشد. برای بررسی چالشهای تامین کنندگان توجه به نکاتی که در ادامه ذکر میشود، مفید است و میتواند به شما در تصمیمگیری در مورد بهترین اقدام کمک کند.
قطع همکاری سریع
برخی از مسائل تامین کنندگان جدی هستند و میتوانند شهرت شرکت و برند را به خطر بیندازند. مانند:
- تخلفات کار و نقض حقوق بشر.
- اثرات منفی محیط زیستی، از جمله مناقشات مرتبط با آب و هوا یا تخلفات کلی محیطزیستی.
- مسائل مرتبط با حاکمیت شرکتی، مانند فساد و رشوه.
اگر تأمینکنندهای دارید که انتظارات اساسی از آییننامه رفتار تأمینکننده یا قوانین قابلاجرا را نقض میکند، زمان آن رسیده است که یک قطع همکاری سریع انجام دهید.
قطع همکاری تدریجی
همه روابط تامین کننده به دلیل قوانین آشکار یا نقض قانونی پایان نمییابد. مشکلات عمومی همچنان میتواند منجر به اختلالات مالی یا مرتبط با عرضه شود. مانند:
- ناهماهنگی در ارتباطات، تحویل و کیفیت.
- عدم شفافیت در مورد قیمت گذاری و شیوهها.
- عدم تحقق وعده ها یا انتظارات.
- کاهش عملکرد.
این نوع مشکلات اغلب مستلزم تعامل با تامین کننده و فرصتی دوباره برای بازیابی خود، قبل از قطع رابطه است. ملینگر میگوید: «اگر تامینکنندهای دارید که قادر به ارائه اطلاعات عملکرد شفاف نیست، در حال بهبود نیست، یا برنامههای کاهشی دارد که در یک دوره زمانی طولانی یکسان هستند، در این صورت ممکن است تواناییهای لازم برای دستیابی به موفقیت را نداشته باشند. زمان آن فرا رسیده است که روشی جدید برای مقابله با چالشها مورد استفاده قرار گیرد.»
حذف تدریجی به شرکت زمان میدهد تا بررسیهای لازم را در مورد تامین کنندگان جدید انجام داده و با دقت برای انتقال برنامهریزی کند.
نحوه ارزیابی ریسک و نظارت بر عملکرد تامین کننده
عملکرد تامین کنندگان باید به طور منظم و از طریق یک قالب استاندارد نظارت شود. این روش به مدیران زنجیره تامین کمک میکند تا اختلالات عرضه، ریسکها و مسائل ESG، و مسائل عملکردی که بر شرکت تأثیر میگذارند را، پیشبینی کرده و از آن جلوگیری کنند. این نوع نظارت اغلب به عنوان مدیریت عملکرد تامین کننده نامیده میشود و شامل اقداماتی مانند موارد زیر است.
کارت امتیاز تامین کنندگان
کارت امتیاز تامین کننده روشی مؤثر برای پیگیری عملکرد تامین کننده است. کارتهای امتیازی معمولاً KPI را تنظیم و اندازهگیری میکنند. معیارهایی مانند:
- زمان تحویل.
- زمان فرآوری.
- کیفیت.
- هزینه.
- پاسخگویی.
کارتهای امتیازی همچنین موارد زیر را از تامینکننده پیگیری میکنند:
- وضعیت مالی.
- فرآیندهای کسب و کار.
- عملکرد عملیاتی.
- رعایت حقوقی و قراردادی(انطباق).
- هزینه کل و تغییرات قیمت سالانه.
ارزیابی
برای نظارت جامع بر تامین کننده نیازمند به بررسی و ارزیابی چندین معیار مختلف است لذا باید از روشهای متعددی برای ارزیابی عملکرد استفاده شود تا در جریان جزئیات فعالیتهای تامین کننده قرار بگیرید. مانند:
- بازدید از محل.
- استفاده از پرسشنامهها.
- گواهینامهها.
- بررسیهای شخص ثالث.
- رتبه بندیهای مستقل.
- تماسهای تلفنی منظم.
اقدامات لازم در زمان پایان دادن به فعالیت
تصمیم گیری در مورد اینکه آیا تامین کننده سزاوار شانس مجدد است یا خیر، همیشه آسان نیست، اما حتی اگر به همکاری با تامین کنندهای که شما را نا امید کرده است ادامه دهید، هوشمندانه است که به گزینههای دیگر فکر کنید و شاید حتی شروع به استفاده از تامینکنندگان جایگزین به عنوان نوعی مدیریت ریسک کنید.
