ESG و پایداری در صنعت بیمه
صنعت بیمه از دههی گذشته تا کنون شاهد رشد خیره کنندهای بوده و همچنان به رشد خود ادامه میدهد. پیشرفت تکنولوژی، کسب و کارهای جدید، و تغییر استانداردهای زندگی اقشار مختلف جامعه منجر به این تغییرات شده است. امروزه صنعت بیمه به حوزههایی وارد شده است که شاید تا ۱۰ سال پیش هرگز تصورش را هم نمیکردیم.
دولتها و سایر نهادهای تنظیم گر و همچنین تقاضاهای جدید و متنوع در بخش بیمه، هنجارهای سختگیرانهای برای شرکتها به کار میگیرند. این هنجارها به منظور کارآمد کردن، اخلاقی نمودن و همچنین پایدار ماندن شرکتها در دراز مدت، اعمال شده است. مانند بسیاری دیگر از صنایع خدمات مالی، بخش بیمه برای ساختن جهانی پایدار بسیار مورد توجه است.
صنعت بیمه به طور فزایندهای عوامل ESG (محیط زیستی، اجتماعی و حکمرانی) را در فعالیتهای تجاری خود ادغام کرده است. ملاحظات ESG در تصمیمات سرمایهگذاری و پذیره نویسی این صنعت و همچنین شیوههای مدیریت ریسک آن، تاثیرگذار است. همهی اینها نشان از رشد پایدار تجارت بیمه دارد.
ESG چیست و چه عواملی منجر به سازگاری فزاینده شرکتهای بیمه با اهداف پایداری شده است؟
ESG که مختصر شده ی محیط زیست، اجتماعی و حکمرانی شرکتی است، به عنوان چارچوبی عمل میکند که برای ارزیابی شیوههای تجاری و عملکرد سازمان در مورد طیف وسیعی از مسائل پایداری و اخلاقی استفاده میشود. با ایفای نقش حیاتی صنعت بیمه در رشد اقتصادی یک کشور، نهادهای تنظیم گر در صنعت بیمه و دولتها تلاش میکنند سیاستها و شیوههای ESG را در عملیات جاری شرکتهای بیمه، ادغام کنند. عوامل محوری مختلفی اهمیت ESG را مورد تاکید قرار میدهند:
- افزایش علاقه به محصولات بیمه با محوریت اصول ESG: تقاضای مشتریان برای پیشنهادات و طرح های بیمهای که با ارزشهای پایداری همسو هستند، افزایش یافته است. مشتریان از شرکتهای بیمه تقاضا دارند تا طرحهایی برای پوشش خطراتی که با ESG مرتبط هستند، به آنها ارائه کنند. تغییرات آب و هوایی و نا آرامیهای اجتماعی از جمله این خطرات محسوب میشوند.
- ادغام عناصر ESG در رویکردهای سرمایهگذاری: بیمهگران در حال گنجاندن ملاحظات ESG در استراتژیهای سرمایهگذاری خود هستند. هدف آنها افزایش بازده و مدیریت مؤثر ریسکها است. چنین ابتکاراتی ممکن است شامل واگذاری شرکتهای سوخت فسیلی و هدایت سرمایه گذاریها به سمت پروژههای انرژی تجدیدپذیر باشد.
- افزایش نفوذ نظارتی: بیمهگران با تقاضای فزایندهای از سوی تنظیمکنندهها برای بررسی ریسکها و فرصتهای ESG در فعالیتهای خود مواجه هستند. نمونهای از این موضوع، مقررات افشای مالی پایدار اتحادیه اروپا (SFDR) است که بیمه گذاران را موظف میکند تا گنجاندن ریسکهای پایداری در تصمیمات سرمایه گذاری خود را افشا کنند.
- همکاری و ذی نفع محوری: بیمهگران به منظور مقابله با ریسکها و همچنین استفاده از فرصتهای مرتبط با ESG با ذینفعان مختلف مشارکت میکنند. دولتها، سازمانهای غیردولتی (NGO) و کسب و کارهای مختلف از جمله این ذینفعان هستند. این همکاریها شامل تلاشهایی برای ایجاد محصولات بیمهای پایدار یا ابتکاراتی با هدف حمایت از اصول ESG است.
چارچوبهای نظارتی در صنعت بیمه
چارچوبهای نظارتی برای شرکتهای بیمه در کشورهای مختلف متفاوت است، اما به طور کلی، بیمه گران مشمول الزامات نظارتی دقیقی هستند که برای محافظت از بیمه گذاران و تضمین ثبات مالی صنعت طراحی شده است. رگولاتورهای بیمه بر فعالیتهای بیمه گذاران نظارت کرده و از رعایت قوانین و مقررات اطمینان حاصل میکنند. در سالهای اخیر، تنظیم کنندههای بیمه شروع به گنجاندن ملاحظات ESG در چارچوبهای نظارتی خود کردهاند. برای مثال، برخی از تنظیمکنندهها دستورالعملها یا الزاماتی را برای بیمهگران ارائه کردهاند تا سیاستهای ESG خود را افشا کنند، و برخی حتی از بیمهگران خواستهاند که عوامل ESG را در فرآیندهای مدیریت ریسک خود بگنجانند.
رگلاتوری پایداری در صنعت بیمه:
- گزارشگری و افشاگری غیرمالی / شفافسازی : برای ارتقای سیاستهای ESG، تنظیمکنندههای بیمه الزامات افشا را اجرا میکنند، و بیمهگران را وادار میکنند تا اطلاعاتی را درباره سیاستهای ESG خود فاش کنند و میزان پیشرفت به سمت پایداری را در گزارشهای( به عنوان نمونه) SFCR و مالی خود محاسبه کنند. نکته قابل توجه این است که، بخشنامه Solvency II اتحادیه اروپا و اصول سازمان ملل برای سرمایه گذاری مسئولانه (PRI) بیمهگران را ملزم میکند که اطلاعات مربوط به ریسکهای زیستمحیطی، اجتماعی و حاکمیتی را افشا کنند و نحوه مدیریت این ریسکها را مشخص کنند. این دستورالعمل همچنین بیمهگران را موظف میکند تا ادغام عوامل ESG را در تصمیمهای سرمایهگذاری افشا کرده و این انتخابها را با استراتژی کسبوکار فراگیر خود هماهنگ کنند.
- مدیریت ریسک: اکنون بیمهگران توسط قانونگذاران موظف شدهاند تا عوامل ESG را در فرآیندهای مدیریت ریسک خود ادغام کنند. این مستلزم آن است که بیمه گذاران یک ارزیابی در مورد خطرات مربوط به مسائل آب و هوایی انجام داده و یک برنامه مدیریت ریسک آب و هوا تنظیم کنند. به عنوان مثال، مرجع مقررات احتیاطی بانک انگلستان، بیمهگران را وادار میکند تا تأثیر تغییرات آب و هوایی را بر تصمیمهای پذیرهنویسی و سرمایهگذاری ارزیابی کنند و از آنها میخواهد در مورد ریسکهای مالی مرتبط با آب و هوا گزارش دهند.
- سرمایه گذاری: تنظیم کنندهها به طور فزایندهای بر فعالیتهای سرمایه گذاری بیمه گذاران و نقش ملاحظات ESG در این فعالیتها تأکید میکنند. بیمهگران تشویق میشوند در حوزه هایی سرمایهگذاری کنند که با سیاستهای ESG آنها هماهنگ باشد و در عین حال از سرمایهگذاریهای ناسازگار با اهداف ESG خود اجتناب کنند. این نشان دهنده تلاش هماهنگ تنظیم کنندهها برای ادغام ملاحظات اخلاقی و پایداری در استراتژیهای سرمایه گذاری اصلی شرکتهای بیمه است.
پیاده سازی ESG در صنعت بیمه
بسیاری از شرکتهای بیمه ترکیب عوامل محیطی، اجتماعی و حکمرانی را در فعالیتهای تجاری خود را شروع کردهاند. در این میان محیط زیست و موضوعات مرتبط با آن در صدر استراتژی ها قرار دارد. کاهش ردپای کربن و عوامل خطرات زیستمحیطی در تصمیمهای پذیرهنویسی شرکتهای بیمه، از جمله این اقدامات است. در اینجا برخی از شیوههای رایج برای پیاده سازی اصول ESG در صنعت بیمه، آورده شده است:
ــ به حداقل رساندن اتکا به انژیهای فسیلی: یک جنبه اساسی که صنعت بیمه بر محیط زیست تأثیر می گذارد از طریق فعالیتهای عملیاتی آن است. مانند بسیاری از نهادهای تجاری دیگر، صنعت بیمه نیز مقدار قابل توجهی انرژی برای تامین انرژی ساختمانها و مراکز داده خود مصرف میکند که منجر به تولید ضایعات کاغذی قابل توجهی هم میشود. در نتیجه، شرکتهای بیمه متعددی در حال انجام اقداماتی برای کاهش ردپای کربن خود هستند. این اقدامات شامل انتقال به منابع انرژی تجدیدپذیر و روی آوردن به روشهایی است که از کاغذ استفاده نمیشود.
ــ استراتژیهای سرمایه گذاری: شرکتهای بیمه نقشی محوری به عنوان سرمایه گذار ایفا میکنند و اغلب پرتفویهای حاوی سهام، اوراق قرضه و داراییهای مالی مختلف با پیامدهای زیست محیطی را مدیریت میکنند. به عنوان مثال، سرمایه گذاری نکردن در شرکتهای سوخت فسیلی به تغییرات آب و هوایی کمک می کند. تعداد فزایندهای از شرکتهای بیمه عوامل محیطی، اجتماعی و حاکمیتی (ESG) را در فرآیندهای تصمیم گیری سرمایه گذاری خود ادغام کردهاند. مثلا هدایت مجدد سرمایهگذاریها به سمت طرحهای انرژیهای تجدیدپذیر، از جمله این تصمیمات است.
ــ حق بیمه مبتنی بر ریسک زیست محیطی: یکی از اقدامات جدید شرکتهای بیمه که در راستای اصول ESG نیز هست: ادغام ملاحظات زیست محیطی در تصمیمات پذیره نویسی است. به عنوان مثال، این شرکتها حق بیمه بیشتری را برای املاک واقع در مناطق مستعد سیل یا سایر بلایای طبیعی اعمال میکنند. شرکتهای بیمه با در نظر گرفتن ریسکهای زیست محیطی در طول فرآیند پذیره نویسی، نه تنها ریسک خود را مدیریت میکنند، بلکه رفتار مسئولانه زیست محیطی را نیز ترویج میدهند.
ــ پیشنهاد محصولات جدید: شرکتهای بیمه از طریق ارائه محصولات و خدمات نوآورانه به پایداری محیط زیست کمک میکنند. برخی از بیمهگران محصولاتی را معرفی میکنند که بیمهگذاران را تشویق میکند تا روشهای سازگار با محیط زیست مانند ارائه تخفیف برای خودروهای هیبریدی یا الکتریکی را تشویق کنند. از طریق این ابتکارات، شرکتهای بیمه نه تنها اثرات زیست محیطی خود را کاهش میدهند، بلکه مشتریان خود را به مشارکت در اقدامات پایدار تشویق میکنند.
چالشهای پیاده سازی ESG در صنعت بیمه
درست است که پیاده سازی ESG در صنعت بیمه موضوع مهمی است و بسیار هم رواج یافته است، اما چالشهایی برای اجرای این چارچوبها نیز وجود دارد که باید مورد توجه قرار گیرد:
عدم استانداردسازی: پیچیدگی و عدم استانداردسازی در دادههای ESG هنگام مقایسه عملکرد ESG شرکتهای مختلف، مشکلاتی را برای بیمهگران ایجاد میکند.
نگرانیهای مربوط به کیفیت دادهها: دادههای ESG که قابل اعتماد و سازگار باشند، بهویژه برای شرکتهای کوچکتر، وجود ندارد. این کمبود، ارزیابی دقیق ریسکهای مرتبط را برای بیمه گذاران چالش برانگیز میکند.
موانع یکپارچه سازی: ادغام عوامل ESG در فرآیندهای پذیره نویسی تثبیت شده میتواند دلهره آور باشد، به ویژه برای بیمه گرانی که به رویههای استاندارد طولانی مدت عادت دارند. مشکلاتی مانند مقاومت در برابر تغییر و یا عدم درک عوامل ESG هم دور از ذهن نیستند.
دانش و تخصص محدود: بسیاری از بیمه گران و متخصصان بیمه ممکن است درک عمیقی از عوامل ESG و تأثیر آنها بر ریسک نداشته باشند. کمبود تخصص در صنعت میتواند مانع از ادغام موثر ملاحظات ESG شود.
احتمال تبعیض و پیش داوری: خطر قضاوتهای ذهنی و جهتگیریها بر فرآیند پذیرهنویسی در هنگام ارزیابی عوامل ESG، وجود دارد. این مشکل، ارزیابیهای ریسک را ناسازگار و نادرست خواهد کرد.
پایداری در محور روند صنعت بیمه در ۲۰۲۴
صنعت بیمه در حال گذراندن یک مسیر متحول کننده است که توسط نوآوری دیجیتال، بررسی نظارتی و افزایش انتظارات مصرف کننده هدایت میشود. در اینجا موضوعات، روندها و چالش های کلیدی در سال 2024 را بررسی میکنیم:
تمرکز بر هوش مصنوعی و InsurTech
در سال های اخیر، بیمهگران تمایل زیادی به قابلیتهای هوش مصنوعی و Insurtech نشان دادند. این تمرکز در سال جاری نیز ادامه خواهد داشت. موضوعاتی مانند :
چگونه می توان از هوش مصنوعی برای ارائه زمینههای بهبود یافته تعامل با مشتری استفاده کرد؟
چگونه می توان از هوش مصنوعی و فناوری بیمه در تجزیه و تحلیل پیش بینیها، تجربیات مشتری و پیشگیری از کلاهبرداری استفاده کرد؟
با این حال، علیرغم هدف مثبت پذیرش هوش مصنوعی و فناوری بیمه، بخش بیمه همچنان با کیفیت دادهها و مشکلات به جا مانده از روشهای قدیمی، دست و پنجه نرم میکند.
پایداری
در دنیای پایداری، سال 2024 به عنوان سال مسئولیت پذیری و توانایی نام گذاری شده است. انتظار میرود در این سال شاهد جمع آوری مجموعه دادههای جدید از منابع بیشتری باشیم که همه آنها میتوانند توسط بیمه گذاران برای مقابله با ریسکها در طیف گستردهای مورد استفاده قرار گیرند.
با افزایش قابلیت هوش مصنوعی، استراتژیهای مبتنی بر دادههای زمان، واقعگرایانهتر خواهد شد که میتوانند به ایجاد یک برنامه انطباق عادلانه، کمک کنند.
با نگاهی به نتایج کلیدی COP28، نتیجه میگیریم که تاکید بیشتری بر اقدامات سختگیرانه آب و هوایی با تمرکز بر افشای مالی مرتبط با طبیعت و آب و هوا خواهد بود. این هم افزایی نیاز به ارزیابی ریسکهای زیست محیطی در بخش بیمه را تقویت میکند که به طور بالقوه منجر به تغییرات قابل توجهی در شیوههای پذیره نویسی و استراتژیهای مدیریت ریسک برای شرکتهای بیمه خواهد شد. همچنین انتظار میرود که برنامه انتقال (TPT) برای شرکتهایی که به دنبال اقدام واقعی برای کاهش اثرات تغییرات آب و هوایی هستند، یک برنامه محوری و اساسی باشد. این برنامه شرکتها را در توسعه استراتژی های کم کربن، که برای پایداری زیست محیطی حیاتی است، راهنمایی میکند.
Customer Duty (مشتری مداری)
قوانین مشتری مداری FCA صنعت خدمات مالی را دگرگون کرده است. قبلا داشتن رفتار منصفانه و اجتناب از نتایج ضعیف در تعامل با مشتری، کافی بود. اما امروزه قوانین دقیقی شرکتها را ملزم میکند که به طور فعال نتایج خوبی در رابطه با مشتریهای خود نشان دهند.
ضربالاجل اجرای زیرساختهای مشابه برای محصولات بسته در ژوئیه 2024 به سرعت فرا میرسد و برای برخی از شرکتها، پیروی از قوانین مربوط به محصولات بسته ممکن است چالشی بزرگتر از آنچه قبلاً برای محصولات باز مذاکره شده است، باشد. ایجاد تعادل بین رعایت این ضرب الاجل و تغییراتی که قبلا ایجاد شده است، چالش برانگیز خواهد بود.
تجدیدنظر در اهداف و تعهدات
بیمهگران معمولا اهداف انتشار صفر کربن را زیر سوال میبرند، اما شرکتهای بیمه پیشرو به دنبال این هستند که این اهداف را به عنوان بخشی از اقدامات خود درآورده و بر بدست آوردن نتایج ملموس تمرکز کردهاند. انتظار میرود در سال ۲۰۲۴ ادغام پایداری از نظر کیفیت بالاتر رفته و نتایج واقعی و همسو با منافع بیمهگران در پی داشته باشد.
رهبری صنعت بیمه به دست شرکتهایی خواهد بود که اصول ESG را با منافع تجاری خود یکی میبینند و در عمل نیز آنها را پیاده میکنند. اهداف پذیره نویسی یکی از حوزههایی است که انتظار میرود فعالیتهای بیشتری در آن صورت گیرد و همچنین تاثیر مدیریت زنجیره تامین با اصول پایداری، شناختهتر خواهد شد.
سازگاری با آب و هوا و انعطاف پذیری
سازگاری با تغییرات آب و هوایی و انعطاف پذیری در برابر آن، برای صنعت بیمه یک فرصت تجاری است. مسلماً، هیچ صنعت دیگری چنین نقش مهمی در کمک به جوامع برای مدیریت ریسکهای فیزیکی و ایجاد انعطافپذیری در برابر تغییرات آب و هوایی ندارد. با این حال، این موضوع در استراتژیهای پایداری اکثر شرکتهای بیمه در اولویت نبوده است.
اما در سال ۲۰۲۴، به عنوان یک ابتکار مشترک بین the United Nations Climate Change High-Level Champions ، the Adrienne Arsht-Rockefeller Foundation Resilience Center، الیور وایمن گزارشی را با عنوان “ساخت آیندهای مقاوم در برابر آب و هوا” ارائه کرد. و در COP28 هم پنج اولویت برای صنعت بیمه تعیین شد.
استانداردها و چارچوب های ESG برای بیمه گران
ابزارها و چارچوب های متعددی در دسترس صنعت بیمه و مشتریان آن برای دستیابی به اهداف فوق الذکر و رسیدن به اقتصاد کم آلاینده وجود دارد. برخی از این استانداردها و چارچوبها برای همه صنایع عمومی هستند، اما در برخی از آنها اصلاحاتی برای رفع نیازهای صنعت بیمه صورت گرفته است. هر ابزار، استاندارد و چارچوبی که در زیر فهرست شده است، هدف خاصی را دنبال میکند و باید مکمل یکدیگر در نظر گرفته شوند و نه منحصر به فرد.
GRI + SASB
ابتکار گزارشگری جهانی (GRI) و هیئت استانداردهای حسابداری پایداری (SASB) دو چارچوب گزارشگری ESG هستند که بیشترین استفاده را دارند.
GRI، که در سال 1997 تأسیس شد، یک استاندارد جهانی قابل اجرا برای افشای تأثیر عملیات یک شرکت بر محیط زیست، اقتصاد و جامعه میباشد. SASB یک رویکرد مالی برای گزارشدهی پایداری دارد. سازمانها برای همسو کردن چارچوبها و استانداردهای افشای خود با یکدیگر همکاری میکنند، اما صرف نظر از اینکه از کدام چارچوب استفاده میشود، شرکتهای بیمه باید چارچوبهای گزارشدهی ESG را در گذار خود به اقتصاد کم انتشار در نظر بگیرند.
TCFD + CDP
دو ابتکار تلاشها را برای ترویج افشای اطلاعات مالی مرتبط با آب و هوا توسط کسبوکارها هدایت میکنند: گروه ویژه افشای مالی مرتبط با آب و هوا (TCFD) و CDP (پروژه افشای کربن سابق).
TCFD تأیید رسمی اتحادیه اروپا را دارد و در الزامات مقرراتی مختلف در سراسر جهان به تصویب رسیده است، در حالی که CDP یک رویکرد استاندارد برای افشای انتشار کربن شرکتها در صنایع، ایجاد کرده است. این چارچوبها به شرکتهای بیمه کمک میکند تا تأثیر مالی آب و هوا بر سازمان خود را درک کنند. شرکتها با ارزیابی و اندازهگیری میتوانند سرمایهگذاران، وام دهندگان، بیمهگذاران و سایر سهامداران را در مورد نحوه ردیابی و مدیریت ریسکها و فرصتهای مرتبط با آب و هوا آگاه کنند.
پروتکل GHG
پروتکل گازهای گلخانهای (پروتکل GHG) استاندارد اصلی برای محاسبه گازهای گلخانهای است. شما نمیتوانید چیزی را که اندازه نمیگیرید تغییر دهید. با این حال، تا همین اواخر، استاندارد به رسمیت شناخته شدهای برای اندازه گیری و گزارش انتشار آلایندههای مربوط به پرتفوی بیمه نامه (انتشارهای مرتبط با بیمه) وجود نداشت. بنابراین، پروتکل GHG از طریق مشارکت با (PCAF) برای توسعه استاندارد جهانی محاسبه و گزارشگری گازهای گلخانهای، تلاش کرده است.
